Hercules Furens 782-829 (c.65 AD)
Seneca presents the most elaborate account of Heracles dragging Cerberus from the underworld.
post haec avari Ditis apparet domus:
hic saevus umbras territat Stygius canis,
qui terna vasto capita concutiens sono
regnum tuetur, sordidum tabo caput
lambunt colubrae, viperis horrent iubae
longusque torta sibilat cauda draco.
par ira formae: sensit ut motus pedum,
attollit hirtas angue vibrato comas
missumque captat aure subrecta sonum,
sentire et umbras solitus, ut propior stetit
Iove natus, antro sedit incertus canis
leviterque timuit, ecce latratu gravi
loca muta terret; sibilat totos minax
serpens per armos, vocis horrendae fragor
per ora missus terna felices quoque
exterret umbras, solvit a laeva feros
tunc ipse rictus et Cleonaeum caput
opponit ac se tegmine ingenti tegit,
victrice magnum dextera robur gerens.
huc nunc et illuc verbere assiduo rotat,
ingeminat ictus, domitus infregit minas
et cuncta lassus capita summisit canis
antroque toto cessit, extimuit sedens
uterque solio dominus et duci iubet;
me quoque petenti munus Alcidae dedit.
Tum gravia monstri colla permulcens manu
adamante texto vincit; oblitus sui
custos opaci pervigil regni canis
componit aures timidus et patiens trahi
eramque fassus, ore summisso obsequens,
utrumque cauda pulsat anguifera latus.
postquam est ad oras Taenari ventum et nitor
percussit oculos lucis ignotae novus,
resumit animos victus et vastas furens
quassat catenas; paene victorem abstulit
pronumque retro vexit et movit gradu.
tunc et meas respexit Alcides manus;
geminis uterque viribus tractum canem
ira furentem et bella temptantem inrita
intulimus orbi. vidit ut clarum diem
et pura nitidi spatia conspexit poli,
oborta nox est, lumina in terram dedit
compressit oculos et diem invisum expulit
faciemque retro flexit atque omni petit
cervice terram; tum sub Herculeas caput
abscondit umbras, densa sed laeto venit
clamore turba frontibus laurum gerens
magnique meritas Herculis laudes canit.