Saint and Dragon | Date of Text | Citation | Text/edition | Language | Translation |
Amand [b] | xii AD | Philip of Harveng Vita S. Amandi pp.859-60 AASS | AASS Feb. vi pp.857-73; BHL no. 334 | Latin | – |
Constituebat diem solennem in condensis vsque ad cornu altaris: de mensa propositionis epulabatur exultans, & delectabatur in lætitia. Fit plerumque iocunda quies, origo discriminis: & exorta est de messe gaudiorum, planta tristitiæ. Liuoris exagitatus aculeis, humani generis affuit inimicus: eamdem formam referens eamdemque naturam, qua protoplastis intulit plagam mortis; & sponsionis fraudulentæ fractos illecebra, iugo miseræ captiuitatis addixit. Subito namque serpens immanis corpore, forma terribilis, horrendus aspectu, sese sacris iniecit obtutibus: & mentis sabbatum transtulit in stuporem. Facile rudes animos improuisa concutiunt, & animi statum leuiter repentina subuertit accessio. Ad occursum monstri puer. Domini timore corripitur, sollicitatur angustia, trepidatione confunditur, fugam meditatur anxius, sed draconis horret instantiam; nec apud eum constat, fugitare sit, an restare securius. Respectus Domini semper est in electos, nec derelinquit Sanctos suos in die malorum, & in tempore superborum sine adiutorio. Reparat subito Diuina miseratio fluctuantem, trepidum reficit: & æstuantis animi motus confidentiæ subleuat in profectum. Conuersus igitur ad cor, in feruorem pristinum recalescit. Spei lætioris armamenta recolligit: & felicis insigne victoriæ de promptuario diuinæ pietatis expectat. Itaque solo prostratus, de priori quidem turbatione compungitur, de visitatione gratias agit: pro subuentione breuis & efficax ad thronum gratiæ deriuatur oratio. Auditur in excelso clamor eius: & de cælesti propitiatorio munus exauditionis in auxilium reportatur. Illico surgit intrepidus, & in hostem fidei signo Crucis edito, potenti verborum virtute imperat vt a finibus insulæ [sc. Ogiae] malitia draconis emigret; nec se deinceps damnis afferat incolarū. Velut baleari percussa tormento, potentis imperij virtute virtus serpentis eliditur: submisso capite confusus abscedit; nec edicto recalcitrat imperantis. Vincitur in serpente diabolus, & induitur tamquam diploide confusione sua: pro ingesto timore recipit doloris anxietantisque manipulos, &, quo videtur ætas victoris infirmior, eo grauiori pulsatur insania: turbatur vehementius, & amplius erubescit.